Nepal

23 september
Bhaktapur-Dhulikhel
Een aardige gids, hij heet Pasan Sherpa, haalt ons op. Hij heeft ook een drager meegenomen, een neef van hem, die zal de komende dagen onze bagage dragen tijdens de wandelingen. Veel is het niet, alleen Sietze’s fotorugzak. We rijden naar Panauti, het dorp waar onze wandeling begint. Het is, zoals altijd eigenlijk, warm en vochtig. Het gaat al vrij snel behoorlijk omhoog en we zweten als otters. Het is ook zwaar lopen onder deze omstandigheden. En daar loop je dan, zelf zonder maar iets op je rug te dragen, met twee sherpa’s die voor hun doen heel langzaam moeten lopen. Uiteindelijk komen we op onze bestemming: Namobuddha, een van de belangrijkste boedhistische bedevaartplaatsen. Bijzondere tempel met al die gebedsvlaggetjes en mummelende gelovigen. Nu de lunch gaan we weer verder, het pad is niet zo steil meer. We hebben afgesproken deze wandeling in te korten. We lopen nu 3,5 uur i.p.v. 5,5 uur. Sita Ram pikt ons weer op. We zijn blij dat we er zijn! Morgen moeten we 8 uur lopen en zien dat helemaal niet zitten. Komt bij dat het landschap niet bijster interessant is, landelijk, rijstvelden, dorpjes waar kinderen je komen begroeten, maar vanwege de bewolking geen uitzicht op de Himalaya.
Ons hotel High View Resort ligt hoog in de bergen en wij krijgen ook nog de hoogst gelegen kamer, waarvoor we eindeloos veel trappen op moeten. Groot voordeel is dat we nooit onze eigen bagage dragen. Mooie kamer met balkon, met uitzicht op de omliggende bergen maar niet de Himalaya. Het koelt hier heerlijk af en 's avonds eten we op ons eigen balkon, kaars erbij, zo romantisch :)

24 september
Dhulikhel-Nagatkot
We hebben besloten vandaag niet te gaan wandelen, dus hebben we alle vijf een relaxdag. We zetten wel de wekker op half 6 om naar de zonsopgang te kijken. Ondanks de laaghangende bewolking, kunnen we enorme bergtoppen zien in het licht van de opkomende zon. Een uur later is het wolkendek alweer helemaal gesloten.
We gaan laat weg uit het hotel en rijden hobbeldebobbel over slechte wegen naar Nagarkot. Helemaal bovenop de berg ligt ons hotel View Point Hotel en ook hier krijgen we de allerhoogste kamer met een prachtig uitzicht. Het hotel is een beetje gedateerd en smoezelig. In de loop van de dag loopt het helemaal vol: Chinezen, Russen, Australiërs, Duitsers. De meesten komen voor de zonsopgang en voor anderen is deze 3 daagse wandeling een training voor een langere trekking. Wij vermaken ons die middag met lezen, mailtjes sturen enz. Opvallend is dat overal, ook in India, wifi is. En iedereen, echt iedereen heeft een mobiele (vaak smart) telefoon. Je ziet mensen in armoedige huisjes zitten bellen. Het kost hier ook echt bijna niets. De Zweedse Telia is een van de grootste providers in Nepal.
’s Avonds in het restaurant, volle bak voor de verandering. Onze gids komt van tijd tot tijd even babbelen, erg aardige knul. De chauffeur, gids en drager logeren ook in het hotel en hebben lekker een dagje vrij.

25 september
Nagargot-Kathmandu via Changu Narayan
Het bleek niet nodig om de wekker te zetten, want er waren om 5.15 uur al veel mensen op de been om de zonsopgang te zien. Deze ochtend was er minder te zien dan gisteren door de bewolking. Wij hadden uitzicht op de bergen vanuit ons bed, terwijl vooral de Chinezen zich verdrongen op de balkons en 1000-den foto’s maakten, die allemaal even nevelig zouden zijn.
Wij moeten weer in de benen, een korte wandeling van 1,5 uur naar Changu Narayan, een hindoe tempel, die zijn oorsprong heeft uit de 3e eeuw. Na een zwetende klim komen we bovenop de berg, waar de tempel staat. Weer prachtig, De gids vertelt en Sietze maakt weer veel foto’s. We drinken met z’n vijven koude colaatjes en dan gaan we naar Kathmandu.
Bij Hotel Harati nemen we afscheid van onze jongens; geven dikke fooien; we hebben het reuze leuk met ze gehad. Met de gids zullen we via Facebook contact houden.
We kregen een prachte suite, die net gerenoveerd was. Even weer wat anders na de shabby hotelletjes van de afgelopen dagen. ’s Middags dwalen we door allerlei straatjes en pleintjes, vol met winkeltjes. Jammer dat ik niet veel kan kopen, want je kunt hier voor weinig geld heel leuke spullen kopen. We moeten er immers nog een paar maanden mee rondzeulen. Eind van de middag komt de reisagent met onze paspoorten en visa voor Tibet, die hij tijdens onze rondreis door Nepal heeft aangevraagd. We hebben een visum voor 2 weken gekregen en dat moet 1 maand zijn. Er wordt wat heen en weer gebeld en afgesproken is dat we een verlenging van ons China visum in Lhasa moeten regelen met de plaatselijke agent daar. OK, het zal wel goed komen. We gaan lekker eten in New Orleans Café, hardstikke druk, leuk restaurant met heerlijke muziek. We vieren onze laatste avond Nepal met een Margarita-cocktail en na het heerlijke eten nemen we taart. We hebben een heerlijke tijd gehad in Nepal.

26 september
Kathmandu-Lhasa
We moeten 3 uur voor vertrek op de luchthaven zijn. We vliegen om 11.30, dus om 8 uur staat Sita Ram al voor de deur. Ook van hem nemen we afscheid en beloven hem aan te bevelen als familie/vrienden naar Nepal gaan. Na de gebruikelijke papierwinkel, stempels, bagage- en bodychecks, moeten we dus lang wachten. Mooie de tijd om aan het blog te werken.