Tibet

27 september
Lhasa
Samen ontbeten met de andere Nederlanders en de Argentijnse en elkaars reisverhalen uitgewisseld. Het blijkt dat wij met z’n tweeën een eigen auto, chauffeur en gids hebben. De andere vier hebben een andere reis: ze gaan overland naar Kathmandu. Voor we op excursie gaan, moeten we naar het kantoor van de reisagent. Daar blijkt de Nederlandse restauranthouder René ook te werken. Prettig om in je eigen taal te horen wat er fout gegaan is met ons visum. Hij zit de reisagent achter z’n vodden, want de Chinezen maken wel een hoop misbaar, maar dat wil niet zeggen dat er echt wat gebeurt. Nu maar hopen dat het goed komt.
We gaan gewoon met Tashi, onze gids en de chauffeur naar de Drepung Monastry. Een schitterend klooster uit de 15e eeuw. Zo indrukwekkend, al die beelden, muurschilderingen, kleden, kleuren, prachtig.
Hierna rijden we naar het zomerpaleis van de Dalai Lama, NorbulingKa, mooi gelegen in een groot park, vol bloemen. Hier verbleef de 14e Dalai Lama tot hij in 1959 naar India vluchtte.
Samen geluncht met Tashi in The New Mandala Restaurant. Even wennen aan het geslurp en gesmak, dat hier heel gewoon is.
En dan nog een bezienswaardigheid: Sera Monastry, een heel groot klooster waar vroeger duizenden monniken woonden en nu nog maar een paar honderd. Elke middag debatteren tientallen monniken op een binnenplaats. Het lijkt of ze ruzie hebben, maar het zijn heftige filosofische discussies.
En dan eindelijk even relaxen. Onze paspoorten en visum krijgen we weer terug; zondagochtend moeten we naar het politiebureau, dan kunnen we de verlenging van het visum krijgen. We moeten zelf komen omdat ze misschien foto’s willen maken. Het gaat dus toch weer even anders.
We gaan die avond uit eten met Gijs en Marije, het Nederlandse stel, die hier ook in het hotel zitten. Gezellige avond, Gijs blijkt een student-stage bij Houthoff te hebben gedaan, ook toevallig.

28 september
Lhasa
Vandaag naar het Potala Paleis, een enorm indrukweekend gebouw dat op een heuvel staat. Er stond een enorme rij voor de kassa, maar Tashi loodste ons erlangs en al snel waren we binnen. We moesten heel wat trappen op en op deze hoogte valt dat niet mee. In Potala zijn verschillende tempels en gebedszalen. Jammer genoeg mag je binnen geen foto’s maken.
Na Potala naar de Jokhang Tempel, die midden in het oude Lhasa staat. Een belangrijk bedevaartsoord en voor de tempel liggen talloze mensen te bidden. Het lijkt op yoga-oefeningen. In de tempel verbazen we ons over de devotie van de mensen, rijen achter elkaar lopen ze de verschillende heiligbeelden af, maken een zoemend geluid en doneren geld. Het ligt overal vol met bankbiljetten.
Die avond eten we in een exclusief vegetarisch restaurant met hele aparte gerechten die prachtig worden opgediend.

29 september
Lhasa-Gyantse (6 uur rijden)
Vanochtend 3 uur bezig geweest voor ons visum. Eerst bij de politie en daarna bij Immigration en uiteindelijk hebben we het nog niet. Zelf de manager van de travelagency moest opdraven, maar het hielp allemaal niet. En het gaat om 12 dagen!
Terug bij het hotel vragen we René om uitleg en wat we verder moeten doen. Afgesproken wordt dat we het in Beijing gaan aanvragen. René zal alvast contact leggen met de reisagent aldaar.
Wij gaan dus maar gewoon op pad. Het wordt een lange rit door een onherbergzaam land. We gaan we twee hoge passen van rond de 5000 m over. Erg spectaculair maar ik kreeg erg veel last van hoogteziekte. Zodra we weer bergafwaards gingen, werd dat minder, maar ik bleef me naar voelen.
We kwamen na zessen pas aan in Gyantse. Het hotel vonden we matig en ik ben gelijk naar bed gegaan. Paracetamol hielp wat iets. Sietze heeft eten gehaald samen met Tashi, een bak instant-noodles.

30 september
Gyantse-Shigatse (3 uur rijden)
’s Ochtends eerst naar Pelkor Chode Monastry. Ook weer een prachtig klooster.
Daarna een rustige rit door een veeteeltgebied omgeven door bergen. Om de haverklap is er politiecontrole langs de weg. De Chinezen houden ervan om alles te controleren.
Als we in het hotel aankomen, worden we gebeld door de reisagent in Beijing. Ze vertelt dat het visum niet verlengd kan worden in Beijing omdat van 1-7 oktober i.v.m. vakantie de politiekantoren gesloten zijn. Ze stelt voor onze reis om te gooien en vanuit Beijing naar Xian te reizen en daar het visum aan te vragen. We worden er een beetje moedeloos van. Iedere keer is er iets anders. Misschien moeten we maar gewoon eerder uit China gaan? We bellen René en bespreken met hem de mogelijkheden. Wat moeten we doen als het in Xian weer niet lukt? We sturen DimSum ook een mail. We zijn er weer 2 uur mee bezig geweest. Uiteindelijk besluiten we toch maar ons reisschema aan te laten passen. Morgen gaan we samen met Tashi een boeddha uitzoeken die ons wil helpen.
Vanmiddag na een heerlijke lunch naar Tashiphunpo Monastry. Hoewel we al vele kloosters hebben gezien, verveelt het (nog) niet. Elke keer zijn ze toch weer anders en elke keer weer kleurrijk en vol met boeddha en lama-beelden.