regen en zonneschijn

16 november
Het is 's morgens enorm mistig en koud: 9 graden. Ik kom een vrouw tegen bij de douches, die uit Perth komt waar het erg warm is, ze rilt en heeft het zo koud. We twijfelen of het zin heeft de route door de Blue Mountains te rijden, met deze mist zie je waarschijnlijk niets. We wagen het erop en al gauw blijkt de mist plaatselijk en er komt een flauw zonnetje tevoorschijn. We kunnen dus veel van dit nationaal park zien, heel indrukwekkend. Ook de volkomen afgebrande delen van het park en verschillende afgebrande huizen. Soms zie je dat de brand tot heel dichtbij woonwijken is gekomen, griezelig gewoon. Sietze maakt her en der foto's en is blij met zijn nieuwe lens. Ook die was goedkoper hier, vooral door de tax-free. We moeten nu dus nog vaker stoppen om foto's te maken.
Een erg mooie plek is Mt.Wilson, een erg Engels dorp met prachtige huizen en tuinen. De brand is ook hier heel dichtbij geweest. Er heerst een serene rust en het uitzicht op de geweldig uitgestrekte Blue Mountains is indrukwekkend. We zijn blij dat we vanochtend de gok hebben genomen deze route toch te rijden. Eind van de middag gaan we kamperen in Emu Plains, klinkt mooi maar het is een lelijke plaats en dito camping. Maar ja, soms heb heb je dat. Vlak na aankomst gaat het regenen en daarna hagelen, natte boel overal.
's Avonds veranderen we de boeking voor de boot naar Tasmanië; we gaan nu 6 december i.p.v. 17 december, hebben we wat meer tijd op het eiland.

17 november
Vandaag weer naar de kust, het is daar beter weer. We rijden eerst langs het nationaal park en dan via Picton, Wollongong naar Kiama. De plaatsnamen en andere geografisch namen is zo'n beetje het enige dat je tegenkomt van de oorspronkelijke bewoners: de aboriginals. De meesten leven in het noorden en midden van Australië. In de rest van het land zie je ze niet veel.
Onderweg veel regen. Als we op de camping aankomen, is het droog. Kunnen we in ieder geval een wandelingetje maken langs de kust. Camping East Beach Holiday Park ligt mooi aan een baai, omgeven door beboste heuvels. Er loopt een kilometers lange wandelroute langs zee. Als het mee zit kunnen we een deel daarvan lopen. We hebben in ieder geval een mooi plekje pal aan zee.

18 november
De ochtend besteden we aan de was doen en de bus opruimen, want het is droog. Gaan we vanmiddag wandelen naar Kiama, 5 km van de camping. Rond het middaguur begint het te regenen, ok even wachten tot de bui voorbij is, dat duurt dus de hele middag! Wij balen, konden alleen naar in de bus zitten want het bleef gieten, wat een slome dag. Het enige vertier is een groep onhandige tentkampeerders bekijken die in de stromende regen een paar tenten moeten opzetten, oh wat waren ze allemaal nat.

19 november
De zo'n schijnt en het ziet er weer prachtig uit. We blijven gewoon nog een dagje en gaan alsnog de wandeling naar Kiama maken. Het is een mooie route, soms over het strand, soms via trappen hogerop. Halverwege is er een zgn. "blowhole", er ontstaat een fontein doordat zeewater omhoog geperst wordt. Bijzonder natuurverschijnsel. In Kiama is een grote blowhole, waar veel toeristen op af komen. Kiama is een mooi gelegen plaatsje, met veel horeca. We nemen ergens matige sandwiches en lopen de 5 km naar de camping weer terug. Inmiddels is het aardig warm geworden, 26 graden maar met de zeewind erbij, is het niet te heet. We hebben ons wel gesmeerd en Sietze een hoed op zijn hoofd, want je verbrandt anders verschrikkelijk.
Kortom, we hebben een heerlijke dag gehad op deze fijne camping. 's Avonds spreken we Erik op Skype. Hij is al een paar keer met onze camper op pad geweest, met en zonder Senne.

20 november
Vanochtend even getwijfeld om nog een dag hier te blijven, want het is zulk mooi weer en we hebben zo'n mooie kampeerplek. Maar we zijn toch maar weer op pad gegaan, het is vrijwel overal prachtig aan zee. We volgen een mooie route, heuvelachtig, bossen, vaak vlak langs de kust. We stoppen onderweg in Seven Miles Beach, een nationaal park met een eindeloos wit strand omgeven met regenwouden. Daarna rijden we naar Huskisson en lunchen aan het strand op een picknick-plaats. Dat is wel erg goed geregeld hier, overal aan zee zijn goed verzorgde picknickplaatsen met gasbarbeques, al dan niet overdekte picknicktafels, toiletten, kranen. Allemaal gratis. Australiërs maken er heel veel gebruik van op alle tijdstippen van de dag.
We stoppen eerder dan de bedoeling was in Burrill Lake, net onder Ulladulla. Een heel rustige camping aan een meer, maar wel dichtbij zee. Vanavond hebben wij ook weer gegeten van de gasbbq, die op elke camping aanwezig is. Kunnen tot laat buiten zitten, hopelijk morgen ook weer mooi weer. Er komt wel weer slecht weer aan, ook onweer. Misschien valt het mee.